Mükemmelligi disarida mi yoksa, iceride mi ariyoruz?
Dış görüntümüz mü mükemmel olmali yoksa içerisi mi? 
Hangisine daha cok önem veriliyor, daha cok zaman ayriliyor?
Hiç düşündünüz mü bu soruların cevaplarını?
Eger hiç aklınıza bu sorular gelmiyor ise, gayet normal. Çünkü her televizyonu açtiğımızda, her dergi okuduğumuzda, sokaklarda ki koca koca reklamlarda karşımıza çıkan ve adeta bize dayatılan mükemmel kadın ve mükemmel erkek görüntüleri var. Bizde onlar gibi olmalıyız. Onlar gibi zayıf olmalıyız, saçlarımız yüzümüz pırıl pırıl parlamali, yüzümüzde hiçbir kırışıklık olmamalı, kiyafetler son moda olmali vb.. bir cok örnek. Aksi oldugunda eksiksin, kusurlusun, tam olmamışsın, yetersizsin, yeteri kadar güzel degilsin, yeteri kadar yakışıklı değilsin. İşte tam da bu yaratılan algı, zincirleme bir mutsuzluk ve stresin kaynağını oluşturuyor. Kendini olduğu haliyle kabul edememe ve bedenini beğenmeme başlıyor.
Halbuki kendimize ait olan herşeyi sevmeli. Dışarıya ait olan herşeyi sevmek, kişinin kendisini sevmesi ile başlıyor.
Ben önceden saçlarımı boyardim. Artik boyamiyorum, kendi doğal rengimi kullanmanin huzuru ve keyfi bambaşka. Beyaz saçlarimda var ve onlari çok seviyorum. Beyaz saçlarım; beni bugünüme getiren yaşadıklarım, deneyimlerim, herşeyim demek. Çok kıymetliler. Beyazlarımı kapatmak sanki gecmişi kapatmak, zamanı kapatmak, beni kapatmak gibi geliyor artik. Eğer bir gün saçımı boyamak istersem (kına gibi doğal bir yöntemle ancak), beyazlarımı sevmediğimden veya saçımın rengini sevmediğimden olmaz. Sadece değişiklik yapmak istediğim için olur. Tıpkı, “bugün değişiklik yapıp mavi renkli elbisemi giyeceğim”, demek gibi.
Demek istediğim şu ki; mutluluk ve huzur mukemmel dışsal görüntü ile olmuyor. Tam tersi dışsal olarak mükemmellik peşinde koşmak mutsuzluk, huzursuzluk ve stres getiriyor. Onemli olan içeride ki huzura onem vermek. İçimize mutluluğu, huzuru ve dengeyi getirebilmek. Bunu araştırmak, bunun niyetine girmek. Bunu yaparken duygu ve düşüncede kendimize şiddet uygulamamak . (beceriksizim çok negatifim yetersizim gibi) .
Bu yolculuğun her anını sevgiyle kabullenerek sabırla hoşgörüyle devam etmek .
Bu yolda kendimizi sevmek, sadelik, basitlik, doğallık, sade ve doğal bir yaşam bu konuda mükemmel bir ilk adım olacaktır.
Namaste ♥
